De laatste weken

Het afscheid nadert en ik heb er alle vrede mee... ze zijn zo leuk, maar allemaal tegelijk is het zo af en toe echt chaos haha
In week 8, vanaf dat de pups 7,5 week zijn mogen ze naar de gastgezinnen. Ze gaan niet allemaal tegelijk, maar op afspraak.  Wel zo prettig voor mij en Bliss. Zo houden we het rustig.
Elke keer als er weer een pup weg is merk je dat in de groep, maar op een positieve manier.
Van de gastgezinnen hoor ik enkel goed nieuws, maar ja... wat wil je, ik kan niet vaak genoeg zeggen dat dit nest echt superleuke karakters heeft, geen een uitgezonderd!
Niet een die erg druk is, geen een die veel vecht... natuurlijk stoeien ze en spelen ze en rennen ze door de tuin, maar gewoon zoals een pup hoort te doen.
Wat een feestje was dit nest!
Dankbaar dat ik dit weer mee mocht maken!

Week 5 en 6

Wat gebeurt er toch veel in de weken! Nauwelijks in woorden uit te drukken. de pups worden elke dag levendiger, brutaler, ondernemender...
Langzaamaan komt er wat regelmaat. Niet dat ik daar op kan vertrouwen, want als de een wakker wordt en naar buiten wil om te plassen slaapt de ander rustig door. Met eten geven weten ze het allemaal wel!  Helaas voor hun is hun idee van gaan eten, als ik met de andere honden ga wandelen en ze zullen dan dus gewoon even moeten wachten. Bij thuiskomst is het dan ook snel doorlopen, achterdeur open, de ren open zetten en hopen dat de meeste plasje toch nog even opgehouden zijn. Maar soms is het een waar waterballet en kan de grote schoonmaak weer beginnen... ach ja... ze doen er hun best voor om het komende afscheid iets makkelijk te maken voor mij haha

Het is tijd voor hun eerste bezoekje aan de dierenarts.  Ze worden gechipt en hun 1e enting is een feit. De medische controle hoort daar uiteraard bij en ze hebben netjes laten zien dat ze allemaal goede ontlasting hebben... voor foto's was bijna geen tijd haha
Soms hè, die pups!  haha

Nu ze wat brutaler zijn is het ook wel eens tijd om ze mee te nemen buiten de deur. De eerste keer gaan we met alle pups in de wandelwagen, Bliss en Mannus uitlaten. Niet een hele grote ronde, net genoeg voor de groten voor hun uitlaatronde en lang genoeg zodat de pups echt wat meekrijgen onder weg en in alle rust weer thuis komen.
Hiervoor had ik de hulp van de visite, gezellig samen op stap.

En aangezien visite altijd wel graag wil helpen met de pups nieuwe dingen leren heb ik een ander gezin, wat ook veel ervaring heeft met pups gevraagd te helpen om met de pups naar het grasveld te gaan. Allemaal aan een riempje en verder gras leren kennen... nou, ze vonden het vooral kriebelen aan de voetjes en goed te eten :)

Week 3 en 4

In week 3 gaan de veranderingen gewoon rustig door, de wankele stapjes worden echte stapjes, De verhoogde afsluiting van de kist moet er 's nachts al in, anders klimmen ze er zo overheen. Overdag mogen ze buiten de kist, en met het mooie weer kunnen ze ook wel even mee naar buiten
In week 4 worden ze steeds speelser, de karaktertjes komen naar boven, ze stoeien wat meer, al met al, het wordt met de dag gezelliger.
Het mooie aan het buiten zijn is dat er minder vies wordt in huis... helaas de nacht niet, maar daarvoor leggen we een extra handdoek neer en tot nu toe is die 's morgens heel vies, maar mijn vloer niet zo heel erg haha
Vanaf week 4 mogen ook de gastgezinnen langskomen, niet alleen om te knuffelen met de pups, maar ook om elkaar even in het echt te leren kennen. 
Dat heeft wel een mooie meerwaarde! Voor beide partijen
Ik blijf nog even genieten van deze 7 kleine boevies, al zijn het vrij rustige boevies... misschien moet ik daar al snel op terug komen, maar voor nu zijn ze gewoon geweldig!

Week 2

In de 2e week van de pups komen de kleine veranderingen, niet alleen groeien ze stevig door, ze gaan hun eerste stapjes maken, de oogjes gaan open en ze gaan horen!
Niet dat het meteen spectaculaire veranderingen brengt in hun dagelijkse bezigheden, maar ze gebeuren wel.
Ze slapen namelijk nog het allergrootste gedeelte van de dag en de momentjes dat er leven is ben ik er natuurlijk als de kippen bij om het te bekijken.
Ik had gehoopt, of verwacht, dat als de oortjes open zouden zijn ze meer geluid zouden maken, maar ze zijn nog altijd erg rustig.
Al dacht ik vanochtend dat mijn Mannus bleef piepen toen ik me aan het aankleden was voor de ochtendwandeling... niets was minder waar, het waren de pups!
Ook hoor ik een enkele keer een blafje... zo schattig!
Maar de praktijk is nog altijd veel rust, de momentjes genieten we dus dubbel van!

Week 1

De tweede week met de pups is gewoon rustig genieten en kijken, opletten of alles goed gat en er geen gekke dingen gebeuren.
De eerste taak in de ochtend is, nadat Bliss uit is geweest en haar eten heeft gehad, de kist verschonen en de pups wegen. Een hele leuke taak! de kist is nauwelijks vuil en alleen het kleed hoeft verschoont, de pups groeien allemaal, al groeit de een wat sneller als de ander. Er is 1 echte dikkerd en er is 1 echt kleintje (vergeleken met de rest dan) Maar groeien doen ze allemaal!
Er komt iets meer leven in de pups, sommigen beginnen al met de achterpootjes onder hun lichaam vooruit te kruipen. Het is nu wachten op de eerste pasjes en volgens de statistieken zal dat niet lang meer duren. Ze zijn nu 11 dagen dus laat het maar beginnen!
Pups zijn als ze zo klein zijn heel schattig en ik kan er de hele dag naar kijken en van genieten, maar een beetje actie is ook leuk!
Ik noem deze tijd stilte voor de storm, want owow... als ik zeg dat er actie mag komen hoeven ze straks niet te overdrijven natuurlijk! haha
We wachten rustig af wat er komen gaat.

            Bliss is voor e 2e keer mama!

Donderdag 17 maart 2022 is Bliss voor de 2e keer bevallen van een mooi nestje van 8 pups.
1 pupje is helaas overleden, maar de andere pups zijn sterk en gezond.

Bliss is gedekt door een blonde reu, Max. In de hoop dat er zowel blonde als zwarte pups geboren zullen worden. Aangezien Bliss blonde zusjes heeft is die kans reëel.

 Zoals verwacht is geen enkele bevalling hetzelfde, al ging ik er wel een beetje vanuit eerlijk gezegd. Bliss haar eerste nestje kwam snel, makkelijk en onverwacht haha. Ik had toen tot de waterblaas brak niets aan haar gemerkt.
Maar dit keer hebben we een lange tijd moeten wachten... echt heel anders dus!

Woensdag 16 maart, in de ochtend was de temperatuur van Bliss gedaald, dan weet je, de bevalling is aanstaande.
Fem wilde mij met alle liefde bijstaan en stond dus vanaf toen stand by.
Rond 14.00 uur begon het wat serieuzer te worden en is Fem hier heen gekomen
Dan begint het wachten en wachten en wachten... Het serieuze leek niet door te zetten, af en toe even wel, maar dan lag ze weer gewoon te slapen...
Wij hebben ondertussen heerlijk bijgeklept en ondertussen hielden we Bliss in de gaten.
Gelukkig, rond 11 uur 's avonds begon Bliss te hijgen, nu wordt het echt serieus!
Naja... Met tussendoor slapen, Bliss dan want elke keer als wij onze ogen dicht deden werd ze weer onrustig 🤦
Om 2 uur 's nachts werden we beloond met de waterblaas en vanaf 3 uur echte, nog lichte weeën. Kwart voor 4 kwamen de echte persweeën met om 4 uur de eerste pup... Een blonde!!!
Nu wachten op nr 2, dat duurde en duurde... Na 2 uur was hij er gelukkig.. een bruine!!
Vanaf dan gaat het sneller gelukkig en de kleuren verrassen ons keer op keer!
nr 3 is donker blond en nr 4 zwart ♥️♥️
Hoe gaaf is dat!
4 pups, 4 kleuren!
Daarop volgenden nog 4 pups..
Uiteindelijk 5 blond, 2 zwart en 1 bruine...

Het lijkt erop dat ze er nu allemaal zijn ♥️

Het intussen 12 uur in de middag, we hebben de boel netjes, schoon kleed in de kist, de andere honden uitgelaten, pups gewogen en gecontroleerd... Het wordt tijd om even de ogen te sluiten, we zijn  nu echt moe...
Bliss blijft bij haar kids en verzorgt ze netjes, de andere honden zijn apart in hun eigen ren dus we kunnen best even de ogen sluiten, al is het maar een half uurtje.
De bank is mijn grootste vriend op dit moment!
Maar ja, elk geluidje, elke piep zorgt er toch weer voor dat ik even in de kist moet kijken... gewoon om gerust gesteld te worden, wat ook elke keer gebeurt.
Ze liggen allemaal te drinken of te slapen, Bliss is allert maar verder wel rustig.
Ik hoef me helemaal geen zorgen te maken, maar hou het scherp in de gaten... zo ben ik nou eenmaal haha

De vrijdag verloopt rustig, ze doen het allemaal netjes, niets wat me zorgen baart. De pups bewegen, drinken en worden netjes verzorgt. 

Zaterdag zie ik 1 pup wel heel erg stil liggen... dat denk ik wel vaker maar als ik ze dan aanraak gaat alles bewegen. Deze keer niet... slechts wat slap bewegen,  ik voel in zn bekje, geen reflex... ik probeer hem nog aan te leggen, maar hij pakt geen tepel. op advies van de dierenarts geef ik wat suikerwater op het slijmvlies, maar het is al te laat, Hij is al weg... zo sneu...
De eerste week is altijd spannend, dat is waarom je ze zo scherp in de gaten houd, maar als er dan al iets mis is gaat het ook heel snel en is moeder natuur keihard. 
Ik had niet meer kunnen doen, zelfs niet al was ik er eerder bij geweest...
Bliss haar reactie is ook volgens de natuur, ik heb de pup bij haar gelegd, ze ruikt er even aan en is daarna weer verder gegaan met het verzorgen van de gezonde pups.
De natuur is wat dat betreft duidelijker als wij denkende mensen, al zal ik me als mens nooit tot deze reactie kunnen laten verleiden hoor!
Maar Bliss is een hond en alles gaat instinctief...
Omdat Bliss er zo mee omgaat is het voor mij ook makkelijker te accepteren en we gaan allemaal weer verder.
Welliswaar ben ik nu nog scherper en ga nog sneller kijken of alles goed gaat, al kost het me mijn nachtrust, de overdag hazenslaapjes zijn niet voor niets uitgevonden ;)
Het weekend verloopt verder rustig, alles gaat weer volgens het boekje en we doen er alles aan om het zo te houden.